شاتکریت یا بتن پاششی چیست؟

شاتکریت بتن یا بتن پاششی چیست؟

شاتکریت بتن یک نوع بتن پاششی است که با استفاده از یک نازل پاشش، به‌صورت پنوماتیک و با سرعت بالا پاشیده می‌شود. اجزای تشکیل‌دهنده این بتن شامل سنگدانه‌ها، سیمان و آب می‌باشند و می‌توان از افزودنی‌های شیمیایی و الیاف‌های تقویت‌کننده برای مخلوط کردن آن با مواد دیگر استفاده کرد.

شاتکریت بتن یکی از کاربردی ترین نوع بتن است که در انواع سازه های عمرانی به کار میرود. از شاتکریت بتن در کاربردهای متنوعی استفاده می‌شود که شامل موارد زیر می‌شوند:

پوشش تونل‌ها: بتن پاششی به‌عنوان یک روش مؤثر برای پوشش دادن دیواره‌ها و سقف تونل‌ها استفاده می‌شود. این کاربرد به‌ویژه در تونل‌های جاده‌ای، راه‌آهنی و مترو بسیار رایج است.

تثبیت سنگ در معادن زیرزمینی: بتن پاششی به عنوان یک روش اسپری برای تثبیت و مهار سنگ‌ها در معادن زیرزمینی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کاربرد برای جلوگیری از فروپاشی سقف و دیواره‌های معدن و افزایش ایمنی کارکنان اهمیت دارد.

کانال‌ها و مخازن: در ساخت کانال‌ها و مخازن، بتن پاششی به عنوان روشی مناسب برای پوشش دادن دیواره‌ها و سقف مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نیروگاه‌های برق آبی: در نیروگاه‌های برق آبی، بتن پاششی به عنوان یک روش مؤثر برای پوشش و تقویت سازه‌های بتنی، به‌خصوص در زمینه‌های مرتبط با آب و هیدرولیک، استفاده می‌شود.

تثبیت شیب‌ها: بتن پاششی به عنوان روشی اقتصادی و کارآمد برای تثبیت و پوشش دادن شیب‌ها و دیواره‌های ساختمان‌ها و سازه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

توجه داشته باشید که انتخاب روش پاشش و استفاده از بتن پاششی بستگی به ابعاد پروژه، مقدار بتن مورد نیاز، شرایط لجستیکی و محیطی، و همچنین نیازهای خاص پروژه دارد.

مزایای شاتکریت بتن

خصوصیت‌ها و مزایای مهم شاتکریت بتن عبارتند از:

استحکام مناسب و توسعه مقاومت اولیه در حالت تازه: بتن پاششی به دلیل استفاده از سیستم پاشش پنوماتیکی، به سرعت به سطح مورد نظر می‌رسد و به‌سرعت مقاومت اولیه خود را به‌دست می‌آورد. این ویژگی از اهمیت ویژه‌ای برای کاربردهایی است که نیاز به پشتیبانی سریع و مؤثر دارند، به‌ویژه در گودبرداری‌های زیرزمینی.

مقاومت فشاری و دوام در حالت سخت شده: بتن پاششی در حالت سخت شده، مقاومت فشاری بالا و دوام مناسبی دارد. این ویژگی‌ها آن را برای کاربردهایی که نیاز به سازه‌های مقاوم و پایدار دارند، مورد استفاده قرار می‌دهد.

امکان استفاده با تجهیزات مکانیزه یا دستی: بتن پاششی را می‌توان با استفاده از تجهیزات مکانیزه یا دستی اجرا کرد، که این انعطاف‌پذیری امکان اجرای پروژه‌های مختلف با شرایط مختلف را فراهم می‌کند.

اجازه برای استفاده از اندازه‌های مختلف سنگدانه: با توجه به انتخاب نازل پاشش مناسب، امکان استفاده از اندازه‌های مختلف سنگدانه در بتن پاششی وجود دارد.

قابلیت استفاده به‌صورت مرطوب یا خشک: بتن پاششی را می‌توان به‌صورت مرطوب یا خشک استفاده کرد، که این ویژگی به انتخاب روش مناسب برای هر پروژه کمک می‌کند.

توانایی پوشش دادن به سطوح پیچیده و محدود: بتن پاششی به دلیل روش پاششی‌اش، قادر به پوشش دادن به سطوح پیچیده، منحنی و محدود می‌باشد که این ویژگی به‌ویژه در تونل‌ها و گودبرداری‌های زیرزمینی مزیت دارد.
در نهایت، شاتکریت بتن یک راه حل مؤثر و کارآمد برای کاربردهای مختلف ساختمانی و عمرانی است که با توجه به خصوصیات منحصر به‌فرد خود، انتخاب مناسبی در پروژه‌های مختلف محسوب می‌شود.

عناصر شاتکریت بتن

در این بخش قصد داریم تا به بررسی عناصر شاتکریت بتن بپردازیم. در بتن پاششی (شاتکریت بتن)، عناصر اصلی و مهم آن عبارتند از:

سنگدانه‌ها: اجزای ماسه و شن که حدود 75 درصد وزن و 65 درصد حجم بتن پاششی را تشکیل می‌دهند. ساختار و ترکیب زمین‌شناختی سنگدانه‌ها در تأثیر بر خواص بتن سخت‌شده دارند.

سیمان و آب: سیمان به عنوان بایندر و آب به عنوان عامل اتصال‌دهنده سنگدانه‌ها در مخلوط بتن استفاده می‌شوند. نسبت آب به سیمان (W/C) که نسبت جرم آب به جرم کل محتوای بایندر را نشان می‌دهد، برای دوام بتن بسیار مهم است و معمولاً بین 0.40 تا 0.50 است.

مواد ریز تکمیلی (افزودنی): این مواد شامل سرباره، فلای اش/خاکستر بادی و دوده سیلیس است که به‌منظور انجام اهداف مختلفی مانند بهبود توازن ریزدانه‌ها، افزایش خواص دوام، افزایش ظرفیت نگهداری آب و کاهش فشار پمپاژ در حین استفاده، در بتن پاششی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

افزودنی‌های شیمیایی: این افزودنی‌ها شامل زودگیر کننده‌ها (برای تسریع فرآیند سخت شدن مخلوط بتن)، روان‌کننده‌ها و فوق‌روان‌کننده‌ها (برای افزایش سیالیت بتن)، دیرگیر کننده‌ها (کنترل کننده‌های هیدراتاسیون برای حفظ سیالیت بتن در حین حمل و نقل) و تثبیت کننده‌ها (برای افزایش انسجام داخلی ذرات و جلوگیری از جدا شدن آنها) هستند.

بتن پاششی تقویت شده با الیاف: بتن پاششی را می‌توان با الیاف مصنوعی یا فولادی تقویت کرد. این الیاف به‌عنوان عناصر تقویت کننده به بتن اضافه می‌شوند و به‌ویژه در کاربردهایی مانند مهار و تکیه‌گاه سنگ در استخراج زیرزمینی و تثبیت شیب‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. از تقویت‌های الیافی می‌توان به الیاف پلی‌پروپیلن، الیاف پلی‌استر، الیاف بلوری و الیاف فولادی اشاره کرد.

با استفاده از این عناصر و افزودنی‌ها، بتن پاششی توانسته است در کاربردهای مختلفی از جمله تونل‌ها، کانال‌ها، تثبیت شیب‌ها و سایر پروژه‌های ساختمانی با موفقیت استفاده شود.

روش‌های شاتکریت بتن

روش های شاتکریت بتن به طور کلی شامل موارد زیر است:

شاتکریت با مخلوط مرطوب

شاتکریت با مخلوط مرطوب: در این روش، مخلوط بتن شامل آب است و از طریق خط بتنی به نازل منتقل می‌شود. در نازل، هوای فشرده و افزودنی زودگیرکننده به مخلوط اضافه می‌شوند و بتن پاششی روی لایه زیرین پاشیده می‌شود. این روش یکی از روش‌های سنتی است.

پاشش مکانیزه مخلوط مرطوب: این روش به‌عنوان کارآمدترین روش برای پروژه‌هایی استفاده می‌شود که نیاز به اعمال مقادیر زیادی از شاتکریت دارند. تجهیزات پاشش مکانیزه در کاربردهای زیرزمینی مورد استفاده قرار می‌گیرند و به کاهش چرخه‌های کاری و افزایش ایمنی اپراتور کمک می‌کنند. همچنین، کنترل بازوی پاشش نیز از راه دور از خارج از منطقه خطر، از طریق این روش امکان‌پذیر است.

پاشش دستی مخلوط مرطوب: در این روش، شاتکریت به‌صورت دستی در مناطق کوچک‌تر و با دسترسی سخت‌تر به تجهیزات مکانیزه اعمال می‌شود. پمپ‌های پاششی با مخلوط مرطوب و یک سیستم دوز افزودنی هماهنگ با جریان بتن نیز برای استفاده در این روش وجود دارند.

بسته به اندازه و نیاز پروژه، از یکی از این روش‌ها برای اعمال بتن پاششی استفاده می‌شود. این روش‌ها می‌توانند اجرای کارهای بزرگ و کوچک را تسهیل کنند و از نظر ایمنی و کارایی بسیار مهم هستند.

شاتکریت با مخلوط خشک

شاتکریت با مخلوط خشک یک روش پاشش بتن است که در آن از مخلوط خشک به جای مخلوط مرطوب استفاده می‌شود. این روش به دو صورت زیر ممکن است:

پاشش مکانیزه مخلوط خشک

در این روش، مخلوط خشک با استفاده از هوای فشرده به نازل انتقال داده می‌شود. در نازل، با اضافه کردن آب و زودگیرکننده‌ها، مخلوط خشک به‌وسیله هوا تبدیل به بتن پاششی می‌شود و بر روی سطح مورد نظر پاشیده می‌شود. این روش عموماً زمانی استفاده می‌شود که شرایط لجستیکی نیاز به پاشش خشک داشته باشد و تولید شاتکریت مورد نیاز بیشتر از آن باشد که بتوان با پاشش دستی انجام داد. انتقال مواد خشک به‌وسیله هوا انعطاف‌پذیرتر است و می‌توان آن را در مسافت‌های زیاد حمل کرد.

پاشش دستی مخلوط خشک

در این روش، مخلوط خشک به‌صورت دستی اعمال می‌شود. معمولاً برای اعمال مقادیر جزئی شاتکریت، مانند ترمیم یا برای پاشش بتن در مناطق صعب‌العبور از این روش استفاده می‌شود.مزایای استفاده از مخلوط خشک شامل افزایش انعطاف‌پذیری در ذخیره‌سازی و حمل مواد، بهبود شرایط لجستیکی، و امکان استفاده از روش‌های مکانیزه برای تولید بتن پاششی بیشتر است. در هر صورت، انتخاب روش پاشش بتن با مخلوط مرطوب یا خشک به نیازهای و شرایط پروژه و امکانات موجود بستگی دارد.

کاربردهای شاتکریت بتن

شاتکریت های بتن دارای کاربرد های زیادی در صنایع مختلف عمرانی هستند. نمونه ای از شاتکریت های بتن که در صنایع کاربرد زیادی دارند شامل موارد زیر است:

ساخت تونل

شاتکریت بتن به عنوان یک روش پوشش دهی دیواره‌های تونل استفاده می‌شود. این روش به دلیل سرعت اجرا، ایجاد مقاومت اولیه بالا و انعطاف‌پذیری در انتخاب ضخامت، در پروژه‌های تونل‌کاری مورد توجه قرار می‌گیرد.

مهار / تکیه‌گاه موقت و دائمی: شاتکریت بتن به‌عنوان مهار و تکیه‌گاه موقت و دائمی در پروژه‌های ساختمانی، معادن زیرزمینی، کانال‌ها و نیروگاه‌های برق آبی استفاده می‌شود. لایه اول به‌عنوان مهار اولیه و لایه دوم به‌عنوان مهار دائمی قرار می‌گیرد و می‌توانند با پیچ‌های مهاری، آرماتور مشبک فلزی یا الیاف تقویت شوند.

پوشش نهایی: شاتکریت بتن برای پوشش نهایی قطعات بتنی پیش‌ساخته یا بتن تازه مخلوط شده در محل استفاده می‌شود. این روش زمانی که نیازی به یکنواختی کامل نباشد، مناسب است و می‌تواند به‌عنوان یک راه‌حل اقتصادی برای تونل‌های کوتاه مورد استفاده قرار گیرد.

شاتکریت بتن به دلیل ویژگی‌های خاص خود مانند سرعت اجرا، مقاومت اولیه، انعطاف‌پذیری و قابلیت استفاده در محیط‌های مختلف، در مواردی که نیاز به روش‌های سریع و کارآمد برای مهار، تکیه‌گاه و پوشش دهی سازه‌ها و تونل‌ها داریم، مورد ترجیح استفاده قرار می‌گیرد.

مهار سنگ در معدن زیرزمینی

بتن پاششی تقویت شده با الیاف (FRS) به‌عنوان روش مهار سنگ در معادن زیرزمینی از دهه 1990 به‌عنوان جایگزین شبکه سیمی فولادی به‌طور گسترده‌تری مورد استفاده قرار گرفته است. این جایگزینی به دلیل ویژگی‌های منحصر به‌فرد و مزایای مختلف FRS نسبت به شبکه سیمی فولادی صورت گرفته است:

تکیه‌گاه مقاوم‌تر با استفاده از FRS در ترکیب با انکر بولت: بتن پاششی تقویت شده با الیاف دارای مقاومت فشاری و توانایی تحمل بارهای دینامیکی بیشتری است. با ترکیب FRS با انکر بولت، تکیه‌گاه‌ها قوی‌تر و مقاوم‌تر در مقابل نیروهای زمین‌شناسی و سایر اثرات معدنی می‌شوند.

افزایش امنیت برای اپراتورها: با استفاده از روش FRS، اپراتورها از یک منطقه امن‌تر برای انجام کار مهار استفاده می‌کنند. این موضوع از نظر ایمنی کارکنان در معادن زیرزمینی بسیار حائز اهمیت است.

کاهش زمان اجرای کارگاه: استفاده از بتن پاششی تقویت شده با الیاف می‌تواند زمان اجرای کارهای مهار را به‌طور قابل توجهی کاهش دهد. این روش سریع‌تر و کارآمدتر از روش‌های سنتی مهار مانند شبکه سیمی فولادی است.

کاهش نیاز به بازسازی تکیه‌گاه‌های زمینی: بتن پاششی تقویت شده با الیاف دارای ویژگی‌های انعطاف‌پذیری بیشتری است و می‌تواند تحت تأثیر اندکی از انفجارها و انتقال نیروها تغییر شکل دهد. این ویژگی موجب کاهش نیاز به بازسازی مکرر تکیه‌گاه‌ها می‌شود.

از این‌رو، بتن پاششی تقویت شده با الیاف به عنوان یک روش پیشرفته، اقتصادی و ایمن برای مهار سنگ در معادن زیرزمینی مورد استفاده قرار می‌گیرد و باعث بهبود کارایی و کاهش هزینه‌های اجرای پروژه‌ها می‌شود.

نیروگاه برق آبی

در نیروگاه‌های برق آبی، شاتکریت بتن به عنوان یک روش مهار و پوشش استفاده می‌شود و در انواع مختلف اجزای سازه‌های نیروگاه به‌کار می‌رود. برخی از کاربردهای شاتکریت بتن در نیروگاه‌های برق آبی عبارتند از:

تثبیت و پوشش تونل‌ها و غارها: در نیروگاه‌های برق آبی که دارای تونل‌ها و غارها هستند، شاتکریت بتن به‌عنوان روش مهار و پوشش این تونل‌ها و غارها استفاده می‌شود. این روش به دلیل سرعت اجرا، ایجاد مقاومت اولیه بالا و انعطاف‌پذیری در انتخاب ضخامت، در پروژه‌های نیروگاه‌های آبی مورد توجه قرار می‌گیرد.

پوشش تونل‌های دسترسی: در نیروگاه‌های برق آبی، برخی از تونل‌ها برای دسترسی به سازه‌ها و تجهیزات مورد استفاده قرار می‌گیرند. شاتکریت بتن به‌عنوان روش پوشش تونل‌های دسترسی می‌تواند در کوتاه مدت زمان پاشش و تثبیت موثر ایجاد کند.

پوشش سدها و سرریزها: در نیروگاه‌های برق آبی که از سدها و سرریزها استفاده می‌کنند، شاتکریت بتن برای پوشش این سازه‌ها استفاده می‌شود. این روش به دلیل انعطاف‌پذیری و قابلیت پاشش بر روی سطوح نامنظم، مزیت‌هایی برای پوشش این سازه‌ها به ارمغان می‌آورد.

پوشش کانال‌ها و مخازن: شاتکریت بتن می‌تواند برای پوشش کانال‌ها، مخازن و سایر سازه‌های نیروگاه برق آبی استفاده شود. این روش به دلیل سرعت اجرا و انعطاف‌پذیری، برای انواع قالب‌ها و اعمال لایه‌های بسیار ضخیم مناسب است.

شاتکریت بتن با توجه به ویژگی‌های منحصر به‌فرد خود، به‌عنوان یک روش سریع، کارآمد و اقتصادی برای مهار و پوشش اجزای سازه‌های نیروگاه‌های برق آبی مورد توجه و استفاده قرار می‌گیرد.

تثبیت شیب‌ها

در کاربردهای تثبیت شیب‌ها، بتن پاششی با ویژگی‌های خاص خود مورد استفاده قرار می‌گیرد. بتن پاششی به دلیل مقاومت برشی بالا و چسبندگی مطلوب به سنگ، می‌تواند نقش مهمی در تثبیت و پایداری لایه‌های زیرین سنگ‌ها و شیب‌ها داشته باشد. تعدادی از ویژگی‌های بتن پاششی در تثبیت شیب‌ها عبارتند از:

مقاومت برشی: بتن پاششی به دلیل داشتن مقاومت برشی بالا می‌تواند نقش مهمی در تثبیت لایه‌ها و شیب‌ها بازی کند. با پاشش بتن پاششی روی لایه‌های زیرین، استحکام این لایه‌ها افزایش می‌یابد و ریزش سنگ‌های سست و ترک‌ها پر می‌شوند.

چسبندگی به سنگ: بتن پاششی دارای خواص چسبندگی بالا به سنگ است که موجب می‌شود به‌خوبی با سطح سنگ‌ها ترک‌ها و نقاط ضعف اتصال پیدا کند و تثبیت موثری را ایجاد کند.

پر کردن سوراخ‌ها و ترک‌ها: بتن پاششی به‌خوبی می‌تواند سوراخ‌ها و ترک‌های موجود در سطح سنگ‌ها را پر کند و باعث افزایش استحکام و پایداری سنگ‌ها شود.

انعطاف‌پذیری: بتن پاششی به دلیل انعطاف‌پذیری خود، می‌تواند به خوبی به شکل و شیب‌های مختلف سطح‌ها پیش بپردازد و از ریزش سنگ‌های سست جلوگیری کند.

با توجه به این ویژگی‌ها، بتن پاششی به‌عنوان یک روش کارآمد و موثر در تثبیت شیب‌ها و لایه‌های سنگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش می‌تواند در پروژه‌های معدنی، ساخت و ساز و نیروگاه‌ها به‌عنوان یک راه‌حل اقتصادی و عملی مورد استفاده قرار بگیرد.

ویژگی‌های شاتکریت بتن

شاتکریت های بتن دارای ویژگی های زیر است که در ادامه قصد داریم تا به آن بپردازیم.

سیالیت

سیالیت یکی از ویژگی‌های مهم بتن تازه است که به قابلیت تغییر شکل آن اشاره دارد. با سنجش سیالیت بتن تازه، می‌توان اطلاعاتی درباره قابلیت پمپاژ و انسجام آن در محل استفاده را به دست آورد. برای اندازه‌گیری سیالیت بتن، از تست اسلامپ استفاده می‌شود که به‌طور معمول با استفاده از قالب‌های استاندارد به صورت آزمایشگاهی انجام می‌شود.

ویژگی سیالیت مخلوط بتن تازه تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار می‌گیرد که عبارتند از:

دمای محیط: دما می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر سیالیت بتن تازه داشته باشد. در دماهای بالاتر، بتن معمولاً سیال‌تر و روان‌تر می‌شود.

اندازه سنگدانه: استفاده از سنگدانه‌های کوچکتر در مخلوط می‌تواند سیالیت بتن را افزایش دهد.

شکل و نوع سنگدانه‌ها: شکل و نوع سنگدانه‌ها نیز می‌تواند تأثیری بر سیالیت بتن داشته باشد. سنگدانه‌های با شکل‌های مناسب می‌توانند باعث افزایش سیالیت بتن شوند.

سیالیت کافی بتن تازه اهمیت زیادی دارد زیرا:

کمک به حداقل رساندن نوسان پمپ بتن: با داشتن سیالیت مناسب، می‌توان نوسان پمپ بتن را به حداقل رساند که در عملکرد پمپ و کنترل مواد بتن تازه مؤثر است.

بهینه‌سازی پراکندگی زودگیر کننده‌ها و الیاف: سیالیت مناسب به طور مستقیم به بهترین توزیع زودگیر کننده‌ها و الیاف در مخلوط بتن کمک می‌کند و در نتیجه خواص مکانیکی و پایداری بتن بهبود می‌یابد.

ایمن‌سازی چسبندگی به لایه زیرین: سیالیت مناسب باعث می‌شود که بتن به خوبی به لایه زیرین چسبیده و اتصال محکمی داشته باشد که در تثبیت و پایداری لایه‌های زیرین سازه مؤثر است.

با توجه به اهمیت سیالیت در کارایی بتن تازه و اثرگذاری آن بر روی عملکرد نهایی بتن سخت شده، اندازه‌گیری و کنترل سیالیت بتن تازه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

کسب مقاومت اولیه

کسب مقاومت اولیه بتن پاششی در حالت تازه از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا در برخی کاربردها مانند تثبیت حفاری‌های زیرزمینی، نیاز به مقاومت اولیه برای شروع عملیات بعدی و پایداری سازه‌ها وجود دارد. برای اندازه‌گیری مقاومت اولیه بتن پاششی، از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود که به شرح زیر هستند:

استخراج پانل‌های آزمایش: در این روش، پانل‌های بتنی کوچکی از محل اعمال بتن پاششی استخراج می‌شوند و در آزمایشگاه با استفاده از ماشین‌آلات و تجهیزات خاص، مقاومت فشاری بتن در ساعات اولیه پس از پاشش اندازه‌گیری می‌شود. این روش معمولاً برای اندازه‌گیری مقاومت بتن پاششی با مقادیر بالاتر (معمولاً بیش از 10 مگاپاسکال) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

روش نفوذ سوزن: این روش، به‌صورت غیرمخرب برای اندازه‌گیری مقاومت بتن پاششی در زمان‌های کمتر پس از پاشش (معمولاً از 0.2 تا 0.5 مگاپاسکال) استفاده می‌شود. در این روش، سوزنی به قطر کوچک به نازل بتن پاششی فشار داده می‌شود و مقاومت نفوذی بتن در زیر نازل اندازه‌گیری می‌شود.

کوبیدن میخ‌ها: در این روش، از میخ‌های بلند و نازک استفاده می‌شود که به سطح بتن پاششی می‌کوبند. بر اساس تجربه کاری، از کوبیدن میخ‌ها و اندازه‌گیری شدت کوبش و عمق نفوذ میخ‌ها به بتن، مقاومت اولیه بتن پاششی تخمین زده می‌شود. این روش به‌خوبی برای اندازه‌گیری مقاومت بتن پاششی در بازه‌های زمانی 3 تا 16 مگاپاسکال مناسب است.

اندازه‌گیری مقاومت اولیه بتن پاششی در ساعات اولیه پس از پاشش، اطمینان می‌دهد که بتن پاششی به اندازه کافی مقاومت داشته باشد تا به عنوان تثبیت‌کننده مؤثر در کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار گیرد.

مقاومت فشاری

مقاومت فشاری به مقاومت بتن سخت شده در برابر فشار محوری مربوط است. این ویژگی از بتن بسیار مهم است زیرا در بسیاری از کاربردها، مثل ساخت ستون‌ها، دیوارهای باربر، پل‌ها و سازه‌های بتنی مهم استفاده می‌شود.

مناسب‌ترین روش برای اندازه‌گیری مقاومت فشاری بتن، استخراج نمونه‌های بتن به‌طور مستقیم در محل یا از پانل تست است. این نمونه‌ها به شکل استوانه‌ای یا مکعبی در آزمایشگاه آزمایش می‌شوند. برای انجام این آزمایش، نمونه بتن در حفره‌های خاصی قرار داده می‌شود و سپس با استفاده از دستگاه‌های آزمایشگاهی، نیروی فشاری به نمونه بتن اعمال می‌شود تا مقاومت آن به فشار محوری اندازه‌گیری شود.

اندازه‌گیری مقاومت فشاری بتن به‌عنوان یکی از آزمون‌های مهم کنترل کیفیت بتن به‌طور مداوم در پروژه‌های ساختمانی انجام می‌شود تا اطمینان حاصل شود که بتن ساخته شده دارای مقاومت مناسبی برای کاربردهای خاص خود است.

ماندگاری

ماندگاری به توانایی بتن پاششی برای مقاومت در برابر تأثیرات تهاجمی محیطی ارتباط دارد. در واقع، ماندگاری بتن پاششی به مقاومت و عمر طولانی آن در معرض شرایط محیطی مختلف بستگی دارد. این شرایط محیطی می‌تواند شامل عوامل مانند رطوبت، شدت نور خورشید، دما، ترک‌ها، تغییرات دمایی و انقباض-ترک‌ها، ترک‌ها و تغییرات مکانیکی باشد.

یکی از عوامل مهم در ماندگاری بتن پاششی، نسبت آب به سیمان (Water to Cement Ratio یا W/C) است. نسبت آب به سیمان کمتر به معنای مقاومت بیشتر و ماندگاری بهتر بتن است. برای افزایش ماندگاری بتن پاششی، معمولاً سعی می‌شود نسبت آب به سیمان را در حداقل مقدار ممکن نگه داشته و از زودگیر کننده‌ها و مواد شیمیایی مناسب برای کاهش نیاز به آب استفاده شود.

همچنین، انتخاب مناسب سنگدانه‌ها، مواد سیمانی و زودگیر کننده‌ها نیز برای ماندگاری بتن پاششی اهمیت دارد. سنگدانه‌ها باید مقاومت کافی و متناسب با محیط مورد استفاده داشته باشند و مواد سیمانی باید با کیفیت و مناسب باشند تا بتوانند مقاومت و ماندگاری بتن را بهبود دهند. همچنین، زودگیر کننده‌ها نقش مهمی در افزایش ماندگاری بتن پاششی ایفا می‌کنند و می‌توانند فرایند تشکیل و سخت‌شدن بتن را تسریع کنند.

به‌طور کلی، ترکیب موثر این عوامل باعث می‌شود تا بتن پاششی بهبود یافته و با ماندگاری و مقاومت مناسب در برابر شرایط محیطی مختلف کارآیی مناسبی داشته باشد.

سخن آخر

در این مقاله به بررسی نکات مربوط به شاتکریت بتن و ویژگی های و مزایای آن پرداختیم. جهت اطلاع از قیمت و خرید انواع بتن و روان کننده های مربوط به آن و مشاوره مربوط به راهنمایی خرید بتن با شماره پشتیبانی تماس بگیرید:

تلفن: ۰۹۱۲۸۴۴۳۲۲۶
تلفن: ۰۹۰۰۸۴۴۳۲۲۶